Het is een moeilijke tijd voor de amateursportverenigingen, wat mag er nu wel, wat niet en vooral is het verantwoord om door te spelen. Het zijn niet alleen bestuursleden die er mee moeten dealen. Ook spelers en coaches worden met deze vragen geconfronteerd. Soms zijn maatregelen die voor de sport gelden lastig uit te leggen en zijn ze niet te rijmen met andere maatregelen. We praten over de dilemma’s met de coach van Vovero dames 1, Madelon Spee.

“We moeten thuiswerken om reisbewegingen te beperken en vervolgens wel reisbewegingen gaan maken om competitiewedstrijden te kunnen spelen”, begint Madelon Spee haar verhaal. “We hadden iets meer duidelijkheid van de Nevobo (Nederlandse Volleybal Bond) of van de overheid verwacht. Er mag gesport worden als de kantine maar dicht blijft, anderhalve meter afstand houden en geen publiek op de tribune. Na de persconferentie van afgelopen week is er denk ik bij alle volleybal verenigingen een discussie ontstaan hoe nu verder en wat betekend dit voor het volleybal. Er zijn wat contacten geweest met de regioclubs om collectief iets te gaan doen en standpunten in te nemen. Daar is niet direct iets uitgekomen en heeft het bestuur van Vovero de teams gevraagd wat willen jullie zelf. Bij de senioren waren het vooral de spelers zelf die een grote inbreng hadden. Bij de jeugd werd de menig van de begeleiders en ouders gevraagd. Uiteindelijk hadden de eerste teams van de dames en heren al snel besloten wij moeten onze maatschappelijke betrokkenheid tonen en dan zelf maatregelen nemen wat de consequenties daar ook van zijn. Wij hebben gekozen voor de gezondheid boven het sportieve belang. We spelen de eerste weken geen wedstrijden met dames 1 tot er meer duidelijkheid is. Laat duidelijk zijn prachtig dat we mogen blijven sporten, daar staan we helemaal achter. Alleen moet je je afvragen of competitie spelen, waar je veel verschillende verenigingen naar je hal haalt, bedoelt wordt met blijven sporten en vooral of dat nodig is om te blijven sporten. Ook al probeer die ander halve meter aan te houden kom je mensen tegen in een sporthalcomplex die niet van je eigen vereniging zijn, uit een andere gemeente of regio. Je kan je afvragen of dat de bedoeling is. Er is best nog een lijn te zien in de maatregelen, maar als je het sporten met andere maatregelen vergelijkt wordt het lastig. In winkels en werk noem maar op, gelden ander regels. Dan komt de vraag, moeten we niet onze maatschappelijke verantwoordelijkheid pakken. Moeten we die ploegen hier naar toe halen, moeten we die reisbewegingen vanuit de regio in stand houden om competitie te spelen. We waren er snel uit, dit moeten we niet doen. Voorlopig gaan we de komende twee wedstrijden verplaatsen. Wedstrijden moeten wel worden ingehaald. Nevobo heeft gezegd wij gaan coulant om met verschuiven van wedstrijden in het kader van corona. We weten dat het een discussie is bij veel verenigingen, maar nog niet heel veel signalen van wij stoppen met competitie. Soms hoor je ook blij dat jullie die beslissing hebben genomen. Maar ook wel jammer dat we niet kunnen spelen. De senioren bij Vovero waren er donderdagavond al snel uit, na de eerste teams van de dames en heren zijn daar dames 2 en 3 bijgekomen. De jeugd heeft nog wel gespeeld, daar zijn ook andere regels tot 13 jaar of tot 18 jaar. Maar bij een kleine vereniging, zoals Vovero, zijn het ook senioren en ouders die de jeugd begeleiden. Hoe lang blijven die dat doen? We blijven het volgen en als dit zo door gaat kan het bijna niet anders dan dat er regionaal of landelijk iets moet gaan gebeuren. Vovero is geen vereniging die het van kantine inkomsten of sponsoring moet hebben, daar hebben we geen verplichtingen. Contributie is waar we de vereniging op draaiend moeten houden. Door meer tijd tussen de wedstrijden te nemen, zodat de wisselingen gaan zonder veel contact, worden de kosten van zaalhuur wel hoger. Hoe lang het gaat duren geen idee en naar de toekomst toe zullen we moeten beslissen hoe we verder gaan. Hopelijk komen er passende maatregelen. Volleybal is altijd al een binnensport. Straks komen ook sporten naar de hal, zoals bijvoorbeeld handbal, die nu nog buiten spelen en zal de zaal beperkter kunnen worden gebruikt. Of het consequenties heeft? Als dat zo is hebben we voor gezondheid gekozen en in onze ogen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid genomen. Het blijft moeilijk, als er geen maatregelen komen wordt je gedwongen om als team, vereniging of individu stappen te ondernemen en die moet je ook nog gaan verdedigen. Maar als het niet goed voelt moet je niet gaan spelen. Vovero probeert op dit moment tegemoet te komen aan de wens van alle leden en dat is waarom het bestuur het aan de teams hebben gevraagd. We zullen als Vovero in contact moeten blijven met de clubs uit de regio en de bond en kijken hoe het verder gaat verlopen. Of het bestuur verdere maatregelen gaat nemen of het verder aan de teams overlaat? Of de regioclubs gezamenlijk standpunten gaan innemen, of Nevobo besluiten gaat nemen ook naar ons toe, wachten we maar af.”

Het volleybal in Rozenburg, Vovero, heeft haar maatschappelijke betrokkenheid in deze moeilijke tijden die we op dit moment met z’n alle moeten doormaken getoond. Het zijn, zeker in dames 1, veel jonge speelsters die zich niet verstoppen, maar durven beslissen. Ze verdienen bewondering en respect, ook dit is jeugd van Rozenburg.