De toekomst van Mike Boer zal wel bij het mountainbiken liggen. Als een goede amateur was het allemaal net niet genoeg om de echte grote doorbraak te forceren. Daarvoor had hij te veel problemen met zijn gezondheid op de verkeerde momenten in zijn sportcarrière. Maar zoals Mike het zelf zegt als hij terugkijkt op die jaren, toch ook wel wat te kort kwam. Te groot voor een servet en dan toch uiteindelijk te klein voor een tafellaken is erg toepasselijk voor Mike Boer als we het over zijn carrier op de weg hebben. Alhoewel er ook iets kleinere tafeltjes zijn waar zijn kleedje niet zou misstaan. Waar de grenzen liggen op de mountainbike zal in de toekomst moeten blijken. Eerst zal Mike de balans moeten vinden tussen werk en sport.

 

Lekker blubberen in de winter

"Een jaar of 4 geleden was ik aan het tobben met onder andere mijn knie. Op de weg rijden werd daardoor wat lastiger. Terug van de blessure ben ik toen veel gaan mountainbiken. Eigenlijk vond ik dat altijd al wel wat leuker maar in de omgeving zijn er niet zoveel mogelijkheden. Dat heeft me altijd wel een beetje tegengehouden. Ook waren er niet zoveel leeftijdsgenootjes die een beetje op het zelfde niveau en in de buurt aan mountainbiken deden. Dan kom je vanzelf weer op de weg uit. Daarom ben ik dan ook altijd wel op de weg blijven trainen. Kijk dat mountainbike parcours op de Landtong is hartstikke leuk, ik rijd dat rondje in een minuut of 4. Als je dan zo'n rondje 10 keer hebt gedaan ben je nog niet aan een uur. Dus is het vaak uitwijken naar Brabant in het weekend, toertochten of ergens trainen. Ik ga nog wel eens met Jaap de Man op pad. Die rijdt bij de wielerploeg van 3M (Continentale wielerequipe uit België waar ook de regiokanjer Michel Vingerling uit Hellevoetsluis rijdt red.). Die kan ook wel een stukje fietsen, op de mountainbike kan ik wel mee, maar als het op de weg gaat merk je toch dat hij meer vermogen heeft. Maar die mannen trainen 20 soms wel 30 uur in de week en dat zit er bij mij nu ff niet in met mijn nieuwe baan. Wel lekker om daar een beetje mee te sparren en die trekt je ook naar een hoger niveau. Verder rijd ik ook veel met mijn vader als hij fit is en Ton Kleinjan uit Spijkenisse. Wel wat ouder dan ik maar die kan ook wel wat weg trappen. Er zijn wel wat groepjes in de buurt waar ik wel eens mee ga. Meestal op de racefiets maar soms ook wel op de mountainbike. Toch weer anders dan een rennersfiets, anders sturen en schakelen."

Wat wordt het Mountainbike of op de weg?

"Op de weg zal ik niet zoveel wedstrijden rijden. Ik rijd in de categorie amateurs en dan zijn bijvoorbeeld wedstrijden zoals in Rozenburg niet mogelijk. Die categorie was er de laatste jaren niet. Als er net als afgelopen jaar weer mountainbikewedstrijden zijn zal ik daar wel aan meedoen. Afgelopen jaren was ik natuurlijk in Zwitserland rond die tijd (Mountainbikegids in Verbiers red.) en kon ik in het eigen dorp niet starten. Hoe het verder gaat lopen nog niet echt een idee. Moet ook kijken hoe dat met werk gaat, allemaal een beetje nieuw. Maar marathons bij het mountainbiken wil ik wel weer gaan rijden."

Wel eens op de baan gereden?

"Nee, eigenlijk nog nooit. Is ook niet hier in de buurt. Lijkt me best wel leuk maar er is gewoon nog niets van gekomen. Of ik dat kan geen idee. Als ik dan toch een uurtje in de auto moet rijden ga ik liever op de mountainbike ergens in Brabant rijden."

 

Waar heb je spijt van in je sport?

"Eigenlijk nergens. Om een prof te worden kwam ik als ik eerlijk ben toch wel te kort. Ik heb best wel eens met Dylan Groenewegen (LottoNL/ Jumbo red.), Dylan van Baarle (Cannondale Pro Cycling Team red.) en Wesley Kreder (Roompot Oranje peloton red.) gereden, maar dat is toch een tandje hoger. Ik heb op een gegeven moment ook voor studie gekozen en dan komt trainen in gevaar en maak je te weinig kilometers. Maar los daarvan zitten er ook grenzen aan een mens. Dat was voor mij denk ik niet weggelegd, als ik kijk hoe makkelijk die gasten dat doen is dat toch een ander niveau. Dan had het bij de junioren/nieuwelingen op de leeftijd van 16 jaar anders gemoeten. Daar zag je sommige een flinke stap maken en dat was bij mij ook de periode dat ik met mijn schildklier en mijn knie aan het tobben was. Ik ben wel beter gaan fietsen maar het niveau van een top amateur of prof zat er niet in."

Wat heeft de sport je gebracht?

"Ja, toch wel een hoop. Vooral doorzettingsvermogen. Maar ook afleiding en dingen van je af kunnen zetten. Kan me geen leven zonder sporten voorstellen. Mooi om je hoofd weer eens even helemaal leeg te maken. Zo af en toe loop ik zelfs een rondje Rozenburg. Hoe ik dit seizoen ga invullen weet ik nog niet. Wel weer ingeschreven bij een paar mountainbike wedstrijden. Als het straks weer langer licht is komt het met trainen ook wel weer goed. En kijken hoe het te combineren is met werk daar moet ik nog een balans vinden. Moet ook kijken naar mijn maatschappelijke carrière en daarnaast kijken hoe ver ik op de fiets nog kan komen."