Nog jong met zijn 22 jaar, maar al bijna vijf jaar een speler bij Rozenburg die zeker niet als laatste op het wedstrijdformulier komt te staan. Toch gaat Bethslot Woldeamanuel vertrekken op West. Vorig seizoen wist Rozenburg de aanvaller nog te behouden. Ook toen waren er al regioclubs in de Rozenburgse aanvaller geïnteresseerd. Het komende seizoen gaat Bethslot spelen voor Hellevoetsluis.
Vorig seizoen kon Hellevoetsluis overtuigen om naar de Brielsestraatweg te komen, nu wel. Wat is er anders? “Vorig seizoen was er ook al wel contact geweest met Hellevoetsluis. Uiteindelijk besloten om toen bij Rozenburg te blijven. Ik vond me nog niet bepalend genoeg bij Rozenburg, om die stap omhoog al te gaan maken. Ik was gewoon nog niet klaar voor een volgende stap. Bij Rozenburg werden er voor dit seizoen wel wat verwachtingen uitgesproken. Ik hoopte die waar te kunnen maken en dat is de eerste helft ook wel redelijk gelukt, als ik zelf daar op terugkijk. Tweede helft van de competitie is het wel wat minder geworden, maar ik voelde me toch wel een speler die belangrijk voor het team kon zijn. Dan komt het moment dat je moet gaan kijken wat je echt kan en waard bent. Dan komt de tijd om een stapje hoger te gaan spelen.”
Was er meer interesse van clubs buiten Hellevoetsluis? “Niet zeer concreet. Je hoort af en toe wel wat en er werd wel eens naar mijn nummer gevraagd, maar vaak via spelers. Echt contacten met verantwoordelijke bij clubs niet.”
Bij Rozenburg een basisplaats, verwacht je dat ook bij Hellevoetsluis? “Het is weer een stap omhoog. Er komen aardig wat nieuwe jongens bij. Dat is bij mij ook niet onopgemerkt gebleven. Ik ben niet iemand die een uitdaging uit de weg ga. Mocht er geen basisplaats inzitten zal ik er hard voor moeten werken op de trainingen en te bewijzen dat ik dat wel wordt. Er zijn geen beloftes en daar ga ik ook zeker niet vanuit, zo gaat het niet in het voetbal. Ik zal het spel moeten laten zien wat ik in huis heb en ik hoop dat dat voldoende is voor een basisplaats.”
Hoe goed ken je Hellevoetsluis? “Ik houd het zeker dit seizoen wel in de gaten. Verder dan een paar spelers waar je af en toe contact mee hebt. Jeffrey de Koning is inmiddels een bekende geworden, een paar seizoenen geleden nog een speler in een ander daglicht, die spreek ik nog met regelmaat. We hebben het nog wel even gehad over dat voorval, had zeker niet de intentie om me te blesseren, maar verder ook niet.”
Je nieuwe trainer Mark van Os, al contact geweest? Pas nog tegen zijn huidige club OHVV gespeeld. “Ja tijdens die wedstrijd wel even gesproken voor de wedstrijd. Beetje oppervlakkig, ook na de wedstrijd nog even wat hij er van vond. Het was vond ik zelf niet mijn allerbeste wedstrijd. Over de app nog wel eens over tegenstanders waar hij tegen gaat spelen.”
Heeft het rommelige seizoen (trainerswissel, problemen met de begeleiding, toekomstvisie, vertrekken en stoppen van belangrijke spelers) bij Rozenburg meegespeeld bij je besluit om te vertrekken? “Nee, ik had voor het vertrek van Peter-Marcel Nauta al aangegeven te vertrekken. Dat was na de wedstrijd tegen HBSS uit. Had dus zeker niet met de trainerswissel te maken. Het spel wat we moesten gaan spelen frustreerde wel een beetje. Er moest meer verdedigd worden, als aanvaller wil je natuurlijk iets anders. Maar na een kleine vijf seizoenen eens kijken of ik het ook kan maken bij een andere club. Je haalt zo’n voetbaltegeltje erbij, met betere spelers om je heen kan je soms ook beter spelen, we gaan het zien. Voor de duidelijkheid het is altijd de bedoeling geweest om hoger te gaan voetballen en niet mee met Nauta naar OHVV bijvoorbeeld. Ook al hoorde ik die geruchten ook wel eens. Ik was vrij duidelijk altijd, mocht ik bij Rozenburg vertrekken dan altijd naar een hoger niveau.”
Wat ga je missen op West? “De saamhorigheid, ik ben een kind van de club. Dat is nu anders. Een jongen van buitenaf, dat zal wel wennen worden. Je zal in het begin niet gelijk een praatje maken met iedereen. Ik heb met heel veel plezier gespeeld bij Rozenburg in een leuk team. Het is een top groep en ook iets waar je bij Hellevoetsluis weer in zal moeten rollen. Of ik ooit terugkom? Dat zal zeker kunnen, aan de andere kant weet ik dat de deur altijd open staat, dat heb ik al vaak genoeg gehoord. Maar we gaan nu eerst wat anders doen, maar ik blijf toch wel een jongen van de club.”
Wat zijn de mooiste herinneringen tot nu toe? “Ja, dat kan er eigenlijk maar één zijn. De periode en naar de tweede klasse in het eerste jaar van Nauta. Die andere wedstrijd tegen Zuidland, waar het net niet lukte, was er ook wel een wedstrijd die je niet snel vergeet. Degraderen was ook wel een minder wat minder en dan krijg je nog zo’n herkansing waar er al veel op vakantie zijn, ook de trainer, dat was wel een domper. Moet zeggen dat het ontslag van Peter-Marcel (Nauta, red.) was zeker geen pretje. Een trainer waar ik met veel plezier mee heb gewerkt en die ik als trainer en als mens hoog heb staan. ”
Hoe was het thuis, voetbal, voetbal, voetbal? “Alles stond wel in het teken van voetbal. Ik moest natuurlijk gehaald en gebracht worden. Mijn vader heeft me wel wat bijgebracht. Hij voetbalde zelf in het derde, maar trainen op tweebenig zijn en dat soort dingen komt wel bij hem vandaan. En vooral gebruik maken van je linker. Bij mijn moeder is dat heel anders, fietsen naar haar werk en al en toe een keertje kijken. Langer dan een helftje is al vlug te veel.”
Heb je in je nog jonge leven al ergens spijt van? “Spijt is een groot woord. Ik heb bij Excelsior Maassluis in de jeugd gespeeld, dat is niet geworden wat ik had gehoopt. Op tijd toch weer teruggekomen naar Rozenburg om met vrienden ook nog wat in de jeugd te kunnen spelen. Sander (Kraaijeveld, red.) en Jeroen (Brobbel, red.) zijn jongens die nu ook in het eerste spelen, maar de rest speelt lager of is gestopt. Geen spijt maar wel blij dat ik die stap toen heb gemaakt om terug te komen. Of dat Excelsior avontuur mislukt is? Ja, ik heb het niet gehaald dus dat kan je als mislukking zien. Geleerd, hardheid misschien. Maar bij Rozenburg ontmoette ik Maik den Ouden, dan leer je ook wel wat hardheid is in het voetbal. Ik zie het als een leuk avontuur. We moeten wel realistisch zijn dat niveau gaat niet meer gebeuren, althans dat denk ik niet. Kijk Benita (Rozenburger en speler van de selectie van Feyenoord 1) is een voorbeeld van hoe het wel kan, maar dan moet je ook andere prioriteiten stellen.”
Hoe kijk je nu naar Rozenburg? “Een paar vertrekkende spelers, die je niet zomaar op kan vullen. Het wordt puzzelen voor Rozenburg. Er vertrek een lading aan ervaring uit het elftal. Maar er komen er ook weer aan. Sam Jongejan, Desley de Vliegh zijn toch jongens van de generatie van Lars Bekker die al in het elftal speelt. Voor nu ligt mijn toekomst bij Hellevoetsluis en zal zeker wel Rozenburg blijven volgen en kijken wat de uitslagen zijn, dat zeker. En ik zal zeker contact houden met Jeroen en Sander.”
Wat ga je nog tegen de supporters zeggen? “Dankbaar, heb het vierenhalf seizoen erg naar mijn zin gehad. Het zal ook niet altijd even positief zijn geweest, dat kan ook niet. Voor nu is het even afscheiden, misschien zien we elkaar ooit weer wel.”
