Seizoen 1997 - 1998 eindigde met een rit met de paardentram
- Gegevens
Rozenburg lijkt te zijn begonnen aan een goed seizoen 2024-2025. De term ‘de jonkies’ horen en lezen we maar al te vaak, ook bij het huidige Rozenburg. Waarom? Als het niet mocht lukken wegkruipen en de schuld een beetje in de voeten schuiven van de talenten van de vereniging, die talenten doe je daar zeker mee te kort. Maar het is in het voetbal een term van alle tijden. Ook in het seizoen 1997-1998 hoorde bij de toenmalige trainer Francis Janse die term veelvuldig, althans in onze herinneringen. Janse hoefde zich niet te verschuilen in dat seizoen. Hij haalde een huzarenstukje uit met zijn Rozenburg. Een seizoen dat eindigde met een rit met de paardentram. Even terug in onze herinneringen.
Lees meer: Seizoen 1997 - 1998 eindigde met een rit met de paardentram
Seizoen 1998-1999 een zwarte bladzij in rumoerige tijden
- Gegevens
We moeten al die wedstrijden van Rozenburg hebben gezien, maar echt op ons netvlies staan ze niet. Dubbele cijfers, nog net niet op het scorebord bij Rozenburg. Wel 10 wedstrijden waar de Rood-Gelen niet wisten te scoren. Thuis verliezen met 0-6 van Noordwijk, maar het kon dat seizoen nog erger 1-9 op sportpark West tegen Scheveningen. Uiteindelijk was er voor Rozenburg 111 keer de trieste gang naar het net.
Lees meer: Seizoen 1998-1999 een zwarte bladzij in rumoerige tijden
John Corver, een man van weinig woorden
- Gegevens
We zaten dicht bij het vuur en hebben dan ook met veel trainers van Rozenburg contacten gehad. Trainers die niet alleen in de landelijke of regionale pers waren geïnteresseerd, maar zeker tijd en energie stopte in de volgers van de Rood Gelen, zoals sportenrozenburg en in een verder verleden de site van Rozenburg. Even voor de wedstrijd vertellen hoe het er voorstond, wie wat en waarom. Wim van der Steene was zo iemand die altijd tijd nam en ook na de wedstrijd als oud-Feyenoord speler met de pupil op de foto ging. In een recenter verleden zeker ook Peter-Marcel Nauta die altijd de tijd nam om een bijdrage te leveren. Het zijn slechts twee voorbeelden en we vergeten de spelers en aanvoerders uit die lange periode natuurlijk niet. John Corver, helaas niet meer in ons midden en veel te vroeg overleden, is ons zeker ook bij gebleven.
Geen polletje maar een holletje ……. Alleen maar van horen zeggen
- Gegevens
Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’
We hebben niet veel wedstrijden gemist, vanaf het moment dat Rozenburg op het hoogste niveau van Nederland ging spelen. Maar de wedstrijd tegen Zaragoza hebben we zelf niet gezien. Het was dus van horen zeggen en weet je nog wel. Zelf was ik in de bergen van Oostenrijk en hoe ik in die tijd aan de uitslag kwam, weet ik eigenlijk niet meer zo goed. Het was begin augustus 1998 en in die tijd had je in Oostenrijk geluk als op woensdag de krant van maandag in de kiosk lag. Vijfentwintig jaar geleden, er is veel gebeurd in die tijd. Ook al was ik er niet bij, weet ik wel zeker dat de uitslag niet op het toenmalige scorebord paste. Rozenburg verloor met 0-14.
Lees meer: Geen polletje maar een holletje ……. Alleen maar van horen zeggen
Café het Puts Meuleke
- Gegevens
Ergens in 1968 kwam ik vaak in Ossendrecht. Op de brommer of met de trein naar een toenmalig vriendinnetje, maar deze herinnering gaat niet over vriendinnetjes. Naast voetbal, helemaal gek van wielrennen. De eerste naoorlogse zesdaagse van Rotterdam op de tribune, kan ook de tweede naoorlogse zesdaagse zijn geweest. In die periode reden ze nog echt zes dagen en als de koers geneutraliseerd was moest er toch altijd een renner in de baan. In mijn beleving gewonnen door Post en Sercu of Post met Romain De Loof. Maar wat heeft de zesdaagse van Rotterdam met Puts Meuleke te maken, helemaal niets. Puts Meuleke was het supporterscafé van Jan Janssen in Ossendrecht en hij woonde daar op een steenworp afstand.
Hoogvliet daar moet de fascinatie voor de voetbalsport ooit begonnen zijn
- Gegevens
Vanaf de tribune aan de Botreep
Tijdens de wedstrijd Rijnmond Hoogvliet Sport tegen OHVV zaten we op de tribune, het regende en dacht we terug, bij deze club moet het ooit begonnen zijn. Natuurlijk niet aan de Botreep, daar liepen de koeien toen nog of waren het korenvelden. Geen idee, maar zoiets. Nee, als zesjarig ventje verhuisde mijn ouders van dichtbij het Doto-terrein in Pernis, naar de Balikpapanstraat in Hoogvliet. De straat bestaat niet meer en de flats van toen zijn uit de wijk verdwenen. Er gebeurt veel in een mensenleven. Van huis uit hadden we eigenlijk niets met voetbal. Tussen de flats waren er wel grasveldjes waar je kon voetballen, en dat deden we dan ook wel. En aan het einde van de straat lagen de twee velden van vv. Hoogvliet. En op zaterdagmiddag was er iets dat aan me trok, ik moest er naartoe en de fascinatie voor de voetbalsport moet daar begonnen zijn.
Lees meer: Hoogvliet daar moet de fascinatie voor de voetbalsport ooit begonnen zijn
Een wedstrijd waar dagen misschien wel weken naar uitgekeken werd
- Gegevens
Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’ 3
Waterwegderby, dat was spanning, voor sommige supporters nagelbijten en voor de meeste supporters een feestje als er gewonnen werd. Excelsior Maassluis en Rozenburg speelde in het seizoen 1990-1991 alle twee op het hoogste (amateur) niveau van Nederland. Inmiddels hadden we zelf al veel wedstrijden van het ‘Vlaggenschip’ van West gezien. Uitwedstrijden waren niet ver genoeg om te gaan kijken. Tegen Marken het gezinnetje mee voor een wandeling door het schilderachtige dorpje in het IJsselmeer en zelf tussendoor even de wedstrijd bekijken en de rest van de familie genoot van een drankje op het terras. Of het gezinnetje in Leiden afzetten om te schoppen en zelf even doorrijden naar Katwijk of welke andere ploeg dan ook in de Bollenstreek. Maar tegen Maassluis, aan de andere kant van ‘Het Scheur’ dat was ander koek.
Lees meer: Een wedstrijd waar dagen misschien wel weken naar uitgekeken werd
De eerste op het hoogste niveau van Nederland
- Gegevens
Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’ 2
Niet op Rozenburg geboren en wat jaren in Duitsland, onder andere bij de NATO-troepen, wachten op de Rus. Maar dat laatste bleef ons gelukkig bespaard. Terug definitief op Rozenburg volgde ik het voetbal niet echt. Een keertje in de Rozet, naar de zaalvoetballers op maandagavond. Daar had dan Ton de Groot me moeten opvallen, maar Rutte zou zeggen ‘daar heb ik geen actieve herinneringen aan’. Zo vaak ben ik er ook weer niet geweest. Maar op ons balkonnetje, lezend in het plaatselijke krantje, dat de Gouden Generatie van v.v. Rozenburg hun opwachting gingen maken in het top amateurvoetbal. Noordwijk zou de eerste tegenstander worden. Als je dat leuk vind ga je toch kijken, hoorde ik van achter de krant en dat was drempelverlagend. En de eerste stappen richting sportpark West waren gezet, en het bleef niet bij die eerste stappen.
Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’
- Gegevens
Misschien horen we bij sportenrozenburg ook wel tot die oude mannen met hun verhalen en terugdenkend aan de mooie tijden op sportpark West. De tijden van ‘De Gouden Generatie’ toen de plaatselijke v.v. het dorp op de voetbalkaart van Nederland heeft gezet. Die tijden komen waarschijnlijk nooit meer terug. Oud-trainers van Rozenburg schrijven in het AD dat het vooral te maken heeft met het gevoerde beleid. Stromingen die te veel ruimte krijgen en kregen voor anders dan het ‘Vlaggenschip’ van de club. Of dat zo is? In ieder geval lijkt het er sterk op, dat als het om de prestaties van het eerste team gaat van v.v. Rozenburg de verkeerde afslag heeft genomen. Alhoewel met een prachtig sportpark en een gezonde vereniging, kan dat ook zomaar en enige keuze zijn geweest.