Ook tegen Pernis pakte Rozenburg de volle drie punten op het eigen sportpark West. Het was dan weliswaar niet allemaal goed en glanzend wat er voor het publiek te zien was, maar een 6-0 overwinning vergoedde veel. Rozenburg won afgelopen zaterdag voor de vijfde keer oprij en staat op plaats twee. En wie had dat gedacht voor de competitie begon.
“De voorbereiding was niet optimaal”, vertelde trainer/coach Peter-Marcel Nauta voor de wedstrijd. “Veel pijntjes en kleine blessures. Of Elroy van Seventer kan spelen is nog maar de vraag. De warming-up doet hij los van de groep. Toch moet een overwinning vandaag mogelijk zijn. 
We zitten in een goede flow. Op je vraag had je dit resultaat nu vooraf verwacht? Natuurlijk had ik snel gezien welke kwaliteiten er in dit Rozenburg zitten. Maar het moet er ook uitkomen en de klik van een team met mij als coach weet je nooit honderd procent van te voren. Maar we doen bovenin mee, ondanks dat we ook nog wel wat spelers missen. Vooral voorin hebben we op dit moment niet veel mogelijkheden, daar moet niet te veel mis gaan.”
Rozenburg en Pernis begonnen iets wat te gespannen aan de wedstrijd. Verdedigend stond het bij de thuisploeg wel goed en ook Pernis gaf in de eerste twintig minuten niet al te veel weg. De eerste echte kans was voor Rozenburg aanvoerder Bryan van der Laan. Met een vallende kopbal (voor de ouderen onder ons een Bep Bakhuys moment) probeerde Van der Laan Pernis doelman Jeffrey Meijboom te verschalken. Met een katachtige reflex wis de doelman zijn doel schoon te houden. Lang zou dat niet duren. In de 29e minuut was er een handsbal van Melvin van Eijk waar de scheidsrechter maar één straf voor had, penalty. Vrije trappen en natuurlijk ook penalty’s zijn voor de aanvoerde van Rozenburg, Bryan van der Laan, een zekerheidje. Ook Pernis doelman Meijboom had geen antwoordt, 1-0. Nog voor de rust verdubbelde Rozenburg de score. Nick de Bil speelde Bethslot Woldeamanuel aan en de snelle behendige Woldeamanuel liet zijn hakken zien en gaf Pernis doelman Jeffrey Meijboom geen kans, 2-0. Alles en iedereen van Pernis had of hadden buitenspel gezien op het moment dat Nick de Bil werd aangespeeld, maar scheidsrechter Robert Jan Mik wilde daar niets van weten.
Na de thee bleef Elroy van Seventer in de kleedkamer achter. Uit voorzorg of waren de klachten van de hamstring te erg geworden verteld het verhaal niet. Vince Lissenberg naar het centrum en de manier waarop Jeroen Brobbel inviel, op de rechtsbackpositie van Vince Lissenberg, was bewonderenswaardig en tekenend voor het huidige Rozenburg. In de 52e minuut ging de wedstrijd in het slot. Een aanval uit het boekje werd door Bryan van der Laan afgerond en stond de 3-0 op het scorebord. Ook al oogde het niet allemaal oogstrelend en bleef het wat onrustig en nerveus voor de thuisploeg zaten de punten in de knip. Coach Peter-Marcel Nauta kon zelfs spelers met pijntjes naar de kant halen en de wedstrijd rustig uitspelen. Na een dik uur spelen maakte Nick de Bil er nog 4-0 van en geholpen door Vincent van der Horst, met een eigendoelpunt, stond er 5-0 op de borden. Nick de Bil vond dat nog niet genoeg en slalomde in blessure tijd nog door de verdediging van Pernis om zijn tweede en de zesde voor Rozenburg aan te tekenen. Een dik verdiende overwinning voor de Rood Gelen die nooit in gevaar waren op sportpark West, en dat was in de ontmoetingen met Pernis in het verleden wel eens anders.
“Een verdiende overwinning met afgetekende cijfers”, vond Nick de Bil die, nadat Bryan van der Laan naar de kant mocht, de aanvoerdersband droeg. “Het is wel eens anders geweest, maar er vandaag nooit aan getwijfeld. Ik denk dat we met z’n alle een heel eind op weg zijn en vooral als team aan het groeien zijn. 
De twijfel is wel een beetje uit de ploeg en de verdediging staat als een huis momenteel. Vanuit daar kunnen we voetballen. Het is niet altijd even sprankelen en mooi vanaf minuut 1. Het oogt vanaf de kant misschien nog wat rommelig. Maar daar werken we hard aan. Ook de trainer heeft daar in de rust op gehamerd. We kregen zoveel ruimte vooral in de omschakeling. In de tweede helft speel je dat iets beter uit. Toch zijn er momenten dat we de wedstrijd eerder kunnen beslissen, dat was vorige week ook al zo. Nu gingen we met 2-0 de rust in daar had misschien een doelpuntje bij gekund dan kunnen jongens met kleine pijntjes er toch wat eerder vanaf. Mijn vader stond langs de lijn en daar had ik gezegd, ik ga er vandaag twee maken, dus even scherp tot de laatste minuut en even bij hem langs nadat doelpunt in de blessuretijd. En wat er nu veranderd is? We gaan voor elkaar door het vuur en de trainer weet ons op de juiste momenten te raken. Volgende week Den Bommel, ook een lastige wedstrijd. Maar we gaan met vol vertrouwen naar die wedstrijd toe. Het voelt goed.”
