Een helftje redelijk spelen is niet genoeg om in de tweede klasse punten te pakken. Dat lukte Rozenburg dan ook niet in Zwijndrecht tegen Pelikaan. Stond het tijdens de rust nog 1-1 op het scorebord was het na 90 minuten 4-2 in het voordeel van de thuisploeg. Voor de vijfde keer op rij stond de ploeg van Peter-Marcel Nauta met lege handen.
Het verschil tussen de twee ploegen zat misschien wel op de manier waarop in de eerste helft Pelikaan op 1-1 kwam. Als de verdedigers van Rozenburg denken die bal gaat wel over de achterlijn, gaan de aanvallers van Pelikaan nog even door en krijgen de bal nog voor het doel en met succes. Na wat graai en grabbelwerk gaat de bal uiteindelijk via de binnenkant van de paal in het netje. Bora Ocak was de maker voor de thuisploeg. “Op deze manier wordt het lastig om dit nog om te draaien”, was coach Peter-Marcel Nauta teleurgesteld maar zeker ook realistisch. “Zoveel mogelijkheden hebben we niet. We spreken af hoe we gaan spelen en ik zie daar in de wedstrijd weinig van terug.
Mooi voorbeeld eerste kwartier doorkomen geen gekke dingen doen de organisatie goed neer zetten. Geen acties rond de eigen zestien. Zijn we twee minuten bezig zie een actie met balverlies in de eigen zestien en wordt het gevaarlijk. Komen we op voorsprong, maar dan komen ze toch weer langzij. Het verschil was zichtbaar bij de gelijkmaker. De verdediger denkt laat maar lopen die gaat wel achter en de aanvaller denkt ik ga er voor die bal die haal ik nog. Vanuit die hoek mag die bal nooit meer voorkomen. Centraal in de verdediging blijven we de ballen maar inspelen en het voetballend willen doen. In de fase waarin wij zitten moet de lange bal meer gespeeld worden op de spitsen. Op het middenveld hebben we veel bal verlies. In deze fase hoeft het niet sprankelend. Ik ben er van overtuigd dat we veel beter kunnen. Smalle selectie, vandaag weer twee geblesseerde uitvallers en een zieke. Als we realistisch zijn wordt het heel moeilijk op deze manier.”
Rozenburg speelde met Jodie de Groot in het centrum van de verdediging voor de zieke Elroy van Seventer. Het einde haalde De Groot niet en moest er in de tweede helft vanaf met een knieblessure. “Heb er wel flink last van. Denk dat de binnenbandjes een flinke tik hebben gekregen. Ik verdraaide de binnenkant van m’n linker knie toen de spits wegdraaide randje 16. Komende dagen rust houden en kijken hoe het zich verder hersteld, maar zoals hett nu voelt is spelen zaterdag onmogelijk”, vertelde Jordie de Groot. “Ja, centraal was toch weer even wennen, ondanks dat ik er al vaak gestaan heb. Naast Maikel is nog niet zo vaak voorgekomen geloof ik. Voelde wel vertrouwd, het hele spel weer voor je dus kon nu wat meer de boel aansturen qua coaching samen met Maikel. Maar lekker ging het natuurlijk niet als je de hele wedstrijd bekijkt. We geven toch te makkelijk en teveel kansen weg tegen een matige tegenstander.”
Rozenburg begon, na de schrik van wat gepruts in de eerste minuten in de eigen zestien, redelijk aan de wedstrijd en kreeg ook kansen. In de derde minuut leek het even prijsschieten voor de ogen van Pelikaan doelman Dennis Sleiffer, maar Pelikaan wist de poorten gesloten te houden. Ook vijf minuten later was Nick de Bil dichtbij het openingsdoelpunt, maar vond ook bij die poging Sleiffer op zijn pad. Ook Rozenburg doelman Silvio Spiessens moest een paar keer handelend optreden onder andere in de 14e minuut op een schot van Timo Nossent. Rozenburg kam in de 17e minuut aan de leiding. Op een vrije trap van Bryan van der Laan, dicht bij de achterlijn, had Pelikaan geen antwoord. Met een dik half uur op de klokken kwam de thuisploeg langzij, 1-1. Er was hoop bij de meegereisde supporters, ondanks de aansluittreffer, dat er punten in het verschiet lagen. Een redelijke eerste helft en veel beter dan de afgelopen week tegen koploper DCV.
De opdracht uit de kleedkamer, na de thee was duidelijk ‘geen gekke dingen doen’ en het eerste kwartier het spel doodleggen. Toch zou Rozenburg weer de Bietenbrug op gaan. Binnen vijf minuten scoorde Pelikaan twee keer. In de 52e minuut was het Cees Groeneveld en in de 55e minuut wist Sjoerd Opschoor het netje achter Rozenburg sluitpost Silvio Spiessens te vinden. Rozenburg kon daar niet veel tegenover stellen. Het leek of de ploeg zich neer had gelegd bij opnieuw een nederlaag. Nauta wilde nog wel wat forceren en bracht met Lennart Quak een extra spits. Lang duurde dat niet. Door een blessure van Jordie de Groot moest de spits centraal in de verdediging gaan spelen en moest Ibrahim Ayyildiz voor de dreiging in de frontlinie zorgen. Een prima invalbeurt voor Ayyildiz met heel veel energie en dreigen, beloond met een treffer. Het doelpunt viel in de 84e minuut maar toen stond er al 4-1 op het scorebord door een treffer in de 80e minuut van invaller Jordie van Deelen.
Aanvoerder Bryan van der Laan
“Deze mag je niet verliezen. De eerste helft speelde we redelijk en geven weinig weg. Je komt op voorsprong. Als je het vergelijkt met de wedstrijd tegen DCV van vorige week een wereld van verschil. We gaan met 1-1 de rust in en spreken we af ‘het eerste kwartier het spel doodmaken’. We wilde het eerste kwartier overleven en dan vanuit daar kijken wat de mogelijkheden waren. Dan ligt de bal er binnen acht minuten twee keer in, zeg het maar. Als je dan met 3-1 achterkomt is dat weer een dreun. We zitten al niet in een lekkere flow. Wordt het ook nog 4-1 dan ben je weg. Had na de 3-1 ook al niet echt het gevoel dat ze nog een puntje weg zouden geven. Als je ziet hoe wij de duels ingaan. We worden constant afgetroefd. Veel balverlies. De eerste bal moet goed zijn en dat is bij ons op dit moment gewoon niet. Dan moet je telkens omschakelen en dat kost veel energie plus dat je op die manier zelf niet aan voetballen toekomt. Dit is verre van wat we kunnen, ja gewoon ver onder de maat.”
Tot slot Peter-Marcel Nauta
“Als we te maken krijgen met veel blessures en wegvallen van spelers, ben ik bang dat we dit zoals vandaag meer gaan zien. Ik hoor je zeggen we kijken nu naar jou, maar uiteindelijk moet het in het veld gebeuren. Kijk we geven het niet op, maar we moeten veel meer vanuit onze kracht spelen en afspraken nakomen. We zullen nu eerst verdedigend ons mannetje moeten staan. Kijk Pelikaan is geen topploeg, maar ze stoppen er wel energie in. Dat doen en kunnen we op dit moment zeker niet. Ook de routiniers weten het niet om te buigen. Als middenvelders op een gegeven moment voorin als vierde spits blijven hangen wordt het lastig. Ziektes, blessures en werk hebben meer ploegen mee te maken. Als wij daar echt mee te maken krijgen moeten we niet gek opkijken dat dit is wat het is.”
