Rozenburg was nog zonder punten voor de wedstrijd tegen Strijen van afgelopen zaterdag. Tijdens de warming-up van zijn ploeg vertelde coach Peter-Marcel Nauta:“Vandaag moeten we punten pakken anders wordt het een heel lastig verhaal”. En de coach kreeg zijn punten en hoe. Na 90 minuten stond er 6-2 op het scorebord en toonde Rozenburg ogenschijnlijk, met veel inzet en werklust, waar dit team toe instaat is.
De wedstrijd begon wat later. Rozenburg had geen assistent-scheidsrechter en scheidsrechter Cor van Elswijk wilde zonder een man met de vlag niet beginnen. Bijna ongelofelijk voor een vereniging als Rozenburg, al de hele competitie bezig is om iemand te vinden die de scheidsrechter kan assisteren. Rozenburg loste het dan weliswaar binnen het half uur op, zodat de wedstrijd met 20 minuten vertraging toch nog kon beginnen.
Al in de 3e minuut kwam Strijen op voorsprong en leek het weer zo’n middag met snel een achterstand die lastig om te buigen zou zijn. Nelson Tavares da Veiga glipte langs Maik den Ouden en ging over de knie bij de Rozenburger. Vanaf 11 meter liet Tavares da Veiga zich niet zo’n buitenkansje ontnemen en liet Rozenburg doelman Silvio Spiessens kansloos. Strijen wilde wel snel de voorsprong verdubbelen, maar het vizier van vooral Tavares da Veiga stond na de penalty niet meer op scherp. Daarentegen stroopte Rozenburg de mouwen op. 
Opeens stond er een team wat voor elkaar wilde werken en er bakken met energie in gooide. Een Rozenburg met deze inzet en werklust is zeker een ploeg die in de middenmoot van de tweede klasse thuis hoort. Misschien was het ook wel een mindere dag voor de tegenstander op West, maar dan doen we het spel van de thuisploeg te kort. Maar hoe dan ook op het spel van Rozenburg moest Strijen het antwoord schuldig blijven. Het wachten was op doelpunten van de thuisploeg. Nauta had zijn ploeg aan moeten passen wegens blessures en afwezigen. Ook speelde Rozenburg in een 1-4-4-2 formatie om meer grip te krijgen op het middenveld. Bethslot Woldeamauel moest wat gedoseerd spelen en eerst zijn taken op het middenveld uitvoeren alvorens hij dan wel weer als aanvaller aan mocht sluiten. Verdedigend waren, bij afwezigheid van Elroy van Seventer (ziek) en Jordie de Groot (knieblessure), wat wisselingen. Zo speelde Wessel Boertje op de backplaats, en was Marnix Sonneveld centrale verdediger naast routenier Maik den Ouden. In de 19e minuut kwam Rozenburg langzij. Een aanval uit het boekje. Een verre pass van Patrick Struijk belande voorbij de tweede paal bijna op de achterlijn en werd door Nick de Bil terug voor het doel gebracht waar Bethslot Woldeamanuel vrij kon inschieten, 1-1. In de 25e minuut moest Wessel Boertje er af met een enkelblessure en had Nauta eigenlijk geen verdediger op de bank. Hij koos voor Tim Bekker die met zijn snelheid en inzet, op een toch wat onwennige plaats, een geweldige wedstrijd speelde. Overigens was dat ook voor Marnix Sonneveld het geval, natuurlijk geassisteerd door Routiniers Maik den Ouden en Stefano Tavares. In de 26e minuut kwam Rozenburg op voorsprong. Een prachtige voorzet van Bryan van der Laan werd door Lennart Quak in de touwen geknikt. En nog voor de rust werd het 3-1. Bryan van der Laan mocht vanaf elf meter aanleggen nadat Nick de Bil onderuit was gehaald binnen de beruchte lijnen, 3-1.
Nu overeind blijven was ongetwijfeld de boodschap in de rust. Het ging de voorgaande wedstrijden nogal eens mis, vlak na de thee. Dit keer zeker niet. Ongekende werklust, foutjes voor elkaar willen oplossen en het geloof dat hier de eerste punten in de knip zouden komen overheerste. Met een geweldige vrije trap van Patrick Struijk (foto hier onder) bracht hij zijn ploeg op 4-1. Keeper Kaz Kromwijk zag de bal in de uiterste bovenhoek in de touwen verdwijnen. Een vrije trap in de categorie fenomenaal, groots, prachtig, fabelachtig of welke superlatieven van toepassing waren.
Maar daar bleef het niet bij. In minuut 55e minuut was het aanvoerder Bryan van der Laan die op een voorzet van Bethslot Woldeamanuel voor de vijfde keer Strijen doelman Kaz Kromwijk kon passeren. En of het allemaal nog niet genoeg was mocht Nick de Bil, met een prachtige lob de 6-1 aantekenen. Een minuutje later mocht Strijen nog wat terug doen. Ingeluid door een foutje op het middenveld, bij de thuisploeg, was het invaller Jeilli Moreno die de eindstand op het scorebord mocht zetten, 6-2.
Aanvoerder Bryan van der Laan
“Er was maar één ding duidelijk vandaag. Het snot voor je ogen lopen en keihard werken met z’n alle alleen dan kan je resultaat halen. En dat het gelijk dan zo’n resultaat wordt is denk ik wel mooi. Alles zat een keertje mee. Ballen vielen goed, maar dat dwing je ook af. Dat keihard werken heb je de afgelopen weken niet gezien. Waar we in die wedstrijden elkaar lieten vallen deden we nu wel dat stapje extra. We speelde vandaag echt met een team. Als die bal dan in de tweede minuut al in het netje ligt denk je toch even, daar gaan we weer niet weer zo’n middag. Die penalty was terecht, Maik (den Ouden, red.) was gewoon te laat. Gewisseld van formatie van 4-3-3 naar 4-4-2 waardoor we een man meer op het middenveld hadden en wat meer kracht om een bal voorin vast te houden. Met Lennart Quak en Nick de Bil hadden we nu spelers die de bal vast kunnen houden met veel spelers er omheen.
Ze zakte wel ver in. Dan moesten we ze lokken om de ruimte voor de spitsen te creëren. We hebben prachtige goals gemaakt. Neem die eerste, een prachtige bal van Patrick (Struijk, red.) over de verdediging heen die perfect getimed wordt door Nick op de achterlijn en geeft hem voor aan Bethslot (Wolde Amanuel, red.). Ook die bal waar de penalty uit kwam was een prachtige crosspass. We hebben hele mooie doelpunten gemaakt vandaag.” Dan moet je een penalty nemen op een belangrijk moment sta je dan anders achter de bal. “Nee, dat zeker niet. Ze moeten er gewoon in en tot nu toe lukt het. Deze keer bleef de keeper wel heel lang staan en had ik alleen nog maar het uiterste gaatje bij de paal. Zag er misschien anders uit, maar was wel bewust. Dan ga je met een goedgevoel naar de thee. Maar wat we de laatste weken ook afgesproken hadden, ging het net na de rust nog al eens mis. Eigenlijk waren de afspraken niet anders dan de afgelopen weken. Eerste kwartier na de rust doorkomen zonder tegengoals. Waar we de afgelopen weken de bietenburg nogal eens op gingen bleven we nu heersen. Zij moesten ruimte weggeven en komen dat gaf voor ons mogelijkheden Waar we de laatste weken niet in slaagde, dit keer wel met vooral fantastische doelpunten. Ik heb het al vaker aangegeven, als wij honderd procent kunnen geven hebben we best een redelijke ploeg. Als je kijkt hoe Tim Bekker invalt, kunnen daar alleen maar complimenten naar toe. Op de bank terecht gekomen door het systeem, zal een teleurstelling zijn geweest en dan zo’n wedstrijd. Maar we hebben allemaal alles gegeven geen uitzonderingen. Dit moet vertrouwen geven.”