“Misschien moeten we met een punt tevreden zijn”, vertelde aanvoerder Nick de Bil van Rozenburg na de uitwedstrijd tegen Strijen. En daar had de aanvoerder, bij afwezigheid van Bryan van der Laan, een ander punt. Niet goed genoeg voor de overwinning, maar de wedstrijd bied zeker perspectief voor de komende weken. Voorlopig staat Rozenburg op een nacompetitieplaats en zou het instaat moeten kunnen zijn om zeker directe degradatie te voorkomen.
Het wordt wekelijks een opsomming van ontbrekende spelers. Rozenburg heeft een smalle, te smalle, selectie en een keepersprobleem. Het zijn de feiten, alhoewel coach Peter-Marcel Nauta zich daarachter zeker niet wil verschuilen. “We hebben een team dat hier punten kan gaan pakken. Ook al missen we er ook vandaag wel weer een paar. En twee van onze keepers (Silvio Spiessens en Tristan Pols, red.) kunnen geen vrij krijgen van het werk. Patrick Grinwis (47 jarige keeperstrainer, red.) gaat in het doel. Het is zoals het is.” Ook Strijen kan en kon de punten goed gebruiken. De ploeg van coach Geert Meijer, die het stokje aan het einde van dit seizoen overgeeft aan Michel Visser een oud eerste elftalspeler en trainer van jeugdteams, kent dit seizoen ook de nodige problemen en zakt langzaam naar de problemenzone van de tweede klasse D. De belangen dus groot aan de Sportlaan in Strijen.
Teruggekopte bal van Lars Bekker is voor de vrijgelaten Bethslot Woldeamanuel (nr. 11) een simpele prooi
Rozenburg, op een koud en winderig sportpark, in minuut 8 aan de leiding. Een vrije trap van Patrick Struijk werd voorbij de 2e paal teruggekopt door Lars Bekker voor het doel en kon Bethslot Woldeamanuel simpel afdrukken. Strijen doelman Thijs Robel was kanloos. Lang kon Rozenburg niet genieten van de voorsprong. Twee minuten later stond de gelijkmaker op de borden. Julian van Dijk nam een niet goedweggewerkte bal op zijn schoen en via de voet van Stefano Tavares verdween de bal met een lobje over doelman Grinwis, stijf onder de lat, in het doel. 
Rozenburg wilde voor de volle winst gaan en had door Stefano Tavares in de 17e minuut de beste kans. Vrij voor de keeper wist hij de Strijen sluitpost niet te passeren. Rozenburg werkte hard, maar oogverblindend was het allemaal niet. Steeds in wisselende samenstelling spelen valt ook niet mee voor de ploeg van Nauta. Dit keer ontbraken naast doelman Silvio Spiessens ook Bryan van der Laan, Sander Kraaijeveld en Onur Zaif, en moest Nauta zijn team op diverse plaatsen wijzigen. Maik den Ouden speelde dit keer met Eroy van Seventer in het centrum van de verdediging met Jordie de Groot daar direct voor. Vleugelverdedigers Jeroen Brobel en Wessel Boertje. Vlak voor de rust kwam de thuisploeg aan de leiding. Een vloeiende aanval van Strijen werd door Kay Berghout met een droge schuiver afgerond en kon doel man Patrick Grinwis het doelpunt niet voorkomen, 2-1. Rozenburg was in die eerste helft zeker niet de mindere, maar creëerde zelf te weinig om aan scores te denken zo als in de thuiswedstrijd waar de ploeg 6 keer de keeper wist te verschalken.
Na de thee wilde Rozenburg de gelijkmaker forceren en met een beetje hulp van Strijen lukte het Jordie de Groot om in de 47e minuut een grabbelende doelman Thijs Robel te snel af te zijn. De Groot profiteerde van een misverstand tussen een verdediger en de keeper en tikte de bal tussen de beide spelers in het netje, 2-2. Dat was met nog 43 minuten te spelen ook gelijk de eindstand. Strijen kreeg nog wat mogelijkheden en vooral een serie hoekschoppen, maar Rozenburg doelman Patrick Grinwis, die een prima wedstrijd speelde, wist doelpunten verder te voorkomen. Coach Nauta van Rozenburg probeerde met het inbrengen van de snelle Tim Bekker toch nog de drie punten in de tas te krijgen, maar op een niet bijster goed veld werd het een puntje koesteren en gezien de tweede helft zat er ook niet meer in dan dat. Met dit resultaat kon het Vlaggenschip van West de rode lantaarn wel overdragen aan Charlois die nu op plaats 14 staan.
Aanvoerder Nick de Bil vond het moeilijk of hij nu een punt gewonnen had of twee verloren. “Best moeilijk om daar een antwoord op te geven. We moesten eigenlijk wel winnen om een sprongetje te maken. Het was geen goede pot, het is meer degradatievoetbal. Uiteindelijk moet je misschien ook wel blij zijn met dat puntje. Op je vraag hoe begin je aan zo’n wedstrijd. Een repeterend verhaal. Elke zaterdag maar afwachten wie er beschikbaar zijn. Daar kunnen we heel moeilijk over doen, maar het is zo. Een speler kan je sneller opvangen dan een keeper, maar Patrick (Grinwis, red.) heeft het verdienstelijk gedaan. We komen door een prima goal op voorsprong. 
Dan moet je even 5 of 10 minuten de boel organiseren en zorgen dat ze niet gelijk gevaarlijk worden. Dan uit een ingooi een afvallende bal. Via de voet van Stefano (Tavares, red.) gaat die over Patrick heen. Beetje ongelukkig. We gaan met achterstand naar de kleedkamer. Je merkt dan toch wel een beetje, toch niet weer vandaag. Maar we komen snel langszij met een doelpunt van Jordie de Groot. Het was een corner, ik breng hem terug de zestien in en een speler denkt dat de keeper hem pakt en de keeper wachtte kennelijk op de speler en Jordie zat er met een voetje tussen. Als je zo snel in de tweede helft op 2-2 komt denk je nu drukken we door. Maar daar waren we toch niet goed genoeg voor. We hebben denk ik niet veel echte kansen meer weggeven, maar zelf ook weinig gecreëerd. We hebben een punt en wat dat betreft is er nog niets verloren. We staan nu op een PD plaats er zijn nog genoeg wedstrijden te spelen. We haken niet definitief af. Als je het me dan nog een keer vraagt, ik denk dat we uiteindelijk blij moeten zijn met een punt.”
