We zaten dicht bij het vuur en hebben dan ook met veel trainers van Rozenburg contacten gehad. Trainers die niet alleen in de landelijke of regionale pers waren geïnteresseerd, maar zeker tijd en energie stopte in de volgers van de Rood Gelen, zoals sportenrozenburg en in een verder verleden de site van Rozenburg. Even voor de wedstrijd vertellen hoe het er voorstond, wie wat en waarom. Wim van der Steene was zo iemand die altijd tijd nam en ook na de wedstrijd als oud-Feyenoord speler met de pupil op de foto ging. In een recenter verleden zeker ook Peter-Marcel Nauta die altijd de tijd nam om een bijdrage te leveren. Het zijn slechts twee voorbeelden en we vergeten de spelers en aanvoerders uit die lange periode natuurlijk niet. John Corver, helaas niet meer in ons midden en veel te vroeg overleden, is ons zeker ook bij gebleven.
John Corver was een man van weinig woorden. Maar je wist wel precies wat hij wilde en wat er verwacht werd. Misschien daardoor was hij wel de meest geschikte coach van het Nederlands doventeam. Voor dat team was hij jaren actief. Voor hij naar Rozenburg kwam kende ik John uit verhalen van zijn verzorger/masseur bij dat team, Flip Vos. Bij Flip kwam ik als jongetje in de ploeg toen we beide nog bij een machinefabriek werkte en dagelijks in de Botlek en Europoort bezig waren met de opbouw van de industrie. Mooie verhalen staan me nog bij. Ook later toen ik Flip tegenkwam bij amateur, waar hij masseur / verzorger was. 
Als voetballer was John Cover in het betaalde voetbal begonnen bij Fortuna Vlaardingen, hij speelde ook voor FC Vlaardingen, Heracles en SVV, misschien zijn we er ook nog wel één vergeten. Hij speelde als rechterverdediger. Waar het in de jeugd en de amateurs allemaal is begonnen, is me niet meer echt bijgebleven. Na zijn voetbalcarrière werd hij trainer en kwam uiteindelijk ook bij Rozenburg aan het roer. Erik van de Ridder, de huidige trainer van Rozenburg, vertelde in die tijd:”Toen John het stokje van Daan (van der Meer) overnam, moest de discipline weer een beetje worden aangetrokken, iets dat op zijn lijf geschreven was. Ik kon het met Corver, in die periode was ik ook aanvoerder, heel goed vinden. Een man van weinig woorden, maar een prima vent.” Onder John keerde Rozenburg terug naar de tweede klasse. Maar toch vertrok John Corver op West. Hij had zijn woord aan Zuidland gegeven. Een man van weinig woorden, maar was zeker een man van zijn woord.
John Cover was duidelijk, wat citaten uit onze gesprekken
“We gaan voor het hoogste en gaan zeker niet zeggen dat we gaan handhaven, daar zijn we niet voor gekomen, maar het moet wel acceptabel blijven. Net als afgelopen zaterdag vind ik onacceptabel. Farid (Bougrine) lag, dacht ik op de grond en dan gaan ze ineens lopen duwen en trekken en komen er een paar aangevlogen en bemoeien zich er ook nog eens mee. Rozenburg onwaardig. Wij kunnen, nee moeten het met voetbal laten zien gewoon die bal wat vaker in het netje, dat is de enige manier om van je tegenstander te winnen. En dat geduw en getrek om niks, wil ik niet meer zien”.
“En als we het over het voetbal hebben zijn er natuurlijk perioden geweest waar we heel goed hebben gespeeld, maar soms ging het ook wat minder. Maar als je de mindere wedstrijden ook wint moet je niet klagen. We hebben heerlijk meegedraaid en zoals ik al zei, volgend seizoen gaat de lat gewoon een stukje hoger”.
“Je kan niet altijd goed spelen als je de mindere wedstrijden maar om kan zetten in winst, dan behoor je tot de toppers”
“En een aanval begint van achteruit, dus achter moet het voor elkaar zijn.”
Wat doet een trainer eigenlijk in die vakantie periode. “Natuurlijk is er veel voetbal en dat ga ik zeker kijken. Lekker met mijn gezin op vakantie en dingen doen waar ik normaal niet aan toe kom. Ik verveel me echt niet. Maar daarna gaan we voor het kampioenschap, maakt niet uit hoe.” 
“Ja, krijg ik eindelijk eens tijd om met de buren te praten, want daar komt weinig van als je trainer van Rozenburg bent.”
John, geboren in 1950 en overleden in 2008. Hij was trainer van o.a.: Zuidland, Rozenburg, Hekelingen, PFC, Coal. Bij het Nederlands Dovenelftal was hij van 1985 tot 1996 trainer-coach. Hij speelde met dat team 47 interlands (16 gewonnen, 20 verloren en 11 gelijk) 4e plek bij Deaflympics (Los Angelos, Amerika 1985), 4e plek op (1e) EK voor Doven (Viareggio, Italië 1987) en een bronzen medaille in 1989 in Christchurch (Nieuw-Zeeland) tijdens de Deaflympics.
“Veel te vroeg. Veel te jong.”
