Een wedstrijd waar dagen misschien wel weken naar uitgekeken werd

Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’ 3

Waterwegderby, dat was spanning, voor sommige supporters nagelbijten en voor de meeste supporters een feestje als er gewonnen werd. Excelsior Maassluis en Rozenburg speelde in het seizoen 1990-1991 alle twee op het hoogste (amateur) niveau van Nederland. Inmiddels hadden we zelf al veel wedstrijden van het ‘Vlaggenschip’ van West gezien. Uitwedstrijden waren niet ver genoeg om te gaan kijken. Tegen Marken het gezinnetje mee voor een wandeling door het schilderachtige dorpje in het IJsselmeer en zelf tussendoor even de wedstrijd bekijken en de rest van de familie genoot van een drankje op het terras. Of het gezinnetje in Leiden afzetten om te schoppen en zelf even doorrijden naar Katwijk of welke andere ploeg dan ook in de Bollenstreek. Maar tegen Maassluis, aan de andere kant van ‘Het Scheur’ dat was ander koek.

Een wedstrijd waar dagen misschien wel weken naar uitgekeken werd. Bij de bakker en de slager het gesprek van de dag. Op de pont alleen maar fietsers op het gedeelte waar normaal auto’s staan. Als je de weg niet wist naar de Lavendelstraat reed je gewoon achter de meute aan en kwam je ruim op tijd op het sportpark van Excelsior. Excelsior met Steye Jacobs, een Rozenburgse-trainer, speelt nog steeds in de 2e divisie landelijk, alhoewel het in de degradatiezone is verzuild geraak. Het verhaal van Rozenburg kennen we, inmiddels afgezakt naar de vierde klasse. Maar in het seizoen 1990-1991 was het allemaal anders.

De tweede wedstrijd van dat seizoen was al gelijk de kraker van het seizoen, de wedstrijd tegen Excelsior Maassluis. Op de bank twee toptrainers uit het amateurvoetbal. Kees Vermunt bij Rozenburg en bij Excelsior Erik Gudde. Gudde die later aan de touwtjes trok bij Feyenoord en nog wel eens langs de lijn op West, waar zijn zoon een poosje speelde. Excelsior was in het seizoen 1990-1991, de te kloppen ploeg. Excelsior nam de leiding en Ronald Vermeulen schoot Rozenburg terug in de wedstrijd. Henri Hecker en Patrick Beker zorgde voor de 1-3 ruststand. Leen van Es maakte er zelfs nog 1-4 van, maar toen kwam Excelsior toch terug in de wedstrijd door een treffer van René van Zijl. Aanvoerder Hecker zag het gevaar en zorgde voor de 2-5. Faust van der Meer mocht voor de statistieken doelman Hoogstad nog één keer passeren en de eindstand op het bord zetten, 3-5. Een overwinning in de ‘Waterweg derby’ die nog steeds in het geheugen van de Rood Gelen aanhang gegrift staat. De return op sportpark West, in januari 1991, liep uit op een gelijkspel. Nadat Rinus de Nooijer Rozenburg in de eerste helft aan de leiding had geholpen moesten de Rood Gelen in de tweede helft toezien dat Jacco van der Hoeven Excelsior langszij bracht. Er was dat seizoen nog een historische dag. Op zaterdag 20 oktober 1990 werd Rozenburg, door winst op Barendrecht, voor het eerst in de geschiedenis koploper op het aller hoogste niveau van de zaterdagamateurs.

Het was een top jaar voor Rozenburg. Het gaat misschien wat ver om van het mooiste seizoen ooit te spreken, daarvoor heeft de club een te rijke historie. Maar in dat seizoen wist voetballend Nederland zeker, dat er met de Rood Gelen rekening moest worden gehouden. En wie speelden er dan al zo in dat elftal van het seizoen 1990 / 1991 we noemen zomaar een paar namen. Jojan van Dokkum; Ronald Vermeulen; IJsbrandt van Pelt; Henri Hecker; Erik van de Ridder; Rinus de Bil; Perry Hoogstad; Henk Kuipers; Leen van Es; Peter van BIlsen; Huibert Degeling; Rinus de Nooijer Cees van der Eshof; Patrick Beker en dan zullen we er ongetwijfeld een paar vergeten. Een elftal dat aan de top stond van voetballend Nederland. In die periode was Kees Huiszoon bij Rozenburg de man die de voetbalwetten kende en de man met een gigantisch netwerk. De oud-scheidsrechter en Rozenburg bestuurder haalde Perry Hoogstad, van Meeuwenplaat, naar West met in zijn kielzog Ronald Vermeulen. Vele dachten Hoogstad, moet die het doel schoonhouden. Maar Huiszoon was ook de man die Kees Vermunt naar sportpark West haalde. Met Vermunt een trainer die als slogan had we beginnen met een punt en die geven we nooit meer weg. Zijn bijnaam was dan ook ‘Kees per punt’. Rozenburg speelde onder Vermunt een uitstekend seizoen. De ploeg eindigde op de tweede plaats achter kampioen Excelsior Maassluis en behaalde een periodetitel. De periodetitel betekende deelnemen aan de Nationale Beker. De Rood Gelen speelde in dat seizoen maar liefst 11 keer gelijk. Rozenburg doelman Perry Hoogstad maakte tijdens de winterstop een trip met het Nederlands(amateur)elftal naar de Antillen. De doelman had wat pech, kon door een blessure maar één wedstrijd spelen, maar had toch een onvergetelijke trip achter de rug. Kees Vermunt zou na dat seizoen naar Middelburg vertrekken en voor Ronald Vermeulen waren er vaak en veel scouts op West. Hij stond vooral in dat seizoen in de belangstelling van het betaalde voetbal.

Foto's bij de items Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’: archief sportenrozenburg, Gerrit Boer en/of Hans de Groot

De eindstand van seizoen 1990-1991