Het begon met Fop Smit, wat later veranderde die naam in L. Smit & Co Internationale Sleepdienst Mij. In 1842, volgens de geschiedenisboekjes, liet Fop Smit een sleepradarboot bouwen die in Hellevoetsluis gestationeerd zou worden. In 2010 nam Boskalis de aandelen van Smit over en kwam er een einde de sleepdiensten, berging van scheepswrakken en het bestrijden van milieurampen. De jaren van stoere mannen met de mooiste verhalen, maar vooral de krachtpatsers op zee met aanzien over de gehele wereld, was ten einde gekomen. De teloorgang van wat je met recht ‘Hollands Glorie’ mag noemen.
Smit had een zwarte schoorsteen met een blauwe band, die haar zeeslepers namen van zeeën gaf. Later werd het een logo met schakels. Maar wat voor logo dan ook, Smit, Smit Tak of Smit Internationale was een begrip op en over de wereldzeeën. Stof voor boeken, Tv-series, documentaires en talloze modelbouwers, die de krachtpatsers hebben nagebouwd. En in de haven van Maassluis is nog wat van die maritieme historie te zien, met als pronkstuk Zeesleper Elbe.
Altijd al wel wat gehad met de scheepvaart en in het bijzonder de zeesleepvaart. Een jaar of 30, misschien wel 35 jaar geleden, kwamen we op de kleedjesmarkt in Rozenburg een schilderij tegen die kinderen wilde verkopen. Het was een schilderij van de Rode Zee, geschilderd op een stuk behang wat op een stuk hout was geplakt. Hoefde niet lang na te denken, heb er drie keer zoveel voor gegeven als de, in mijn gedachte, meisjes er voor wilde hebben. Die hadden een topdag. Nog wel nagevraagd of ze dit echt mochten verkopen en daarna in de auto gebracht. Het pronkstuk heeft jaren op mijn kantoor gehangen. Het was heel vaak een opening voor vertegenwoordigers en andere bezoeker, onder het genot van een kopje koffie, voor een gesprek. Er waren wel bezoekers bij die er geld voor wilde geven, maar het bleef aan de muur. Vaak ook de vraag, heb je bij L. Smit & Co of Smit Tak gewerkt, maar dat was zeker niet zo.
De Rode Zee
Smit had 3 gelijke schepen, Rode Zee 1968, Noordzee 1970 en de Poolzee 1971. In die periode de krachtpatsers van de zeesleepvaart.
In 1968 werd de "Rode Zee" (V) aan de vloot toegevoegd, het was al de vijfde keer dat de naam de Rode Zee werd gebruikt. De sleepboot werd gebouwd bij de Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij N.V. en afgebouwd bij N.V. Scheepsbouwwerf & Machinefabriek 'De Merwede' , Hardinxveld-Giessendam. 
De inhoud bedroeg 1.312 br.reg.ton, lengte over all 68.50 m, breedte 12.60 m en diepte 6.40 m, twee 4 tew 6 cil. dieselmotoren van N.V. Werkspoor Amsterdam (410 x 470) op één schroef. Tot een vermogen van 11000 pk. In 1975 werd de sleepboot voorzien van een boegschroef bij Boele's Scheepswerven en Machinefabriek te Bolnes. In 1986 ging de "Rode Zee" (V) naar Smit Tak International Ocean Towage & Salvage Company Ltd., Nassau en werd omgedoopt tot "Smit Rode Zee". In 1987 werd de sleepboot overgenomen door Triple-S Marine Services Pte Ltd., Puerto Cordez en herdoopt in "Musi" (als tankcleaning vessel gestationeerd te Singapore). In 1988 is deze sleepboot door de "Smit Lloyd 111" weggesleept uit Singapore en op 22 oktober aangekomen te Kaohsiung (Taiwan) om daar te worden gesloopt. Bij ons in de kamer waarde activiteiten van sportenrozenburg plaats vinden hangt het weer te pronken.
Voor geïnteresseerde over het ontstaan van de zeesleepvaart is het boek Sterkste zeeslepers ter wereld van G.J. De Boer een aanrader. Overigens wel een boek uit 1984, vast nog wel ergens op marktplaats voor een prikkie te koop. Overigens is er de laatste jaren wel veel veranderd, maar de historie blijft.