Het vertrek van Nienke Pranger is voor de dames van Vovero zeker een verlies. Maar de talentvolle volleybalster van Rozenburg wil hogerop gaan spelen en dat kan bij Volley Zuid. Bij Volley Zuid komt ze in dames 1 te spelen waar ze ook Rozenburgse Milon van Seventer tegenkomt. Milon speelt alweer een paar jaar bij Volley Zuid. Nieke heeft het onwijs naar haar zin gehad bij de Rozenburgse volleybalsters waar ze het afgelopen seizoen met de trainster en meiden speelde die vroeger haar babyoppas waren als pa en ma een wedstrijd speelde. Bij Nienke is volleybal echt met de paplepel ingegoten. En haar talent is niet onopgemerkt gebleven.Na Vovero wordt Volley Zuid de tweede vereniging voor Nieke Pranger.

 

Verrassend je overgang naar Volley Zuid

“Ja, misschien wel. Ik had het prima naar mijn zin bij Vovero en zeker geen plannen om nu al van vereniging te wisselen. Maar ik kreeg een berichtje van Ricardo (lid technische commissie Volley Zuid red.) of ik interesse had om een paar keer mee te trainen met dames 1. Daar had ik wel oren naar, leuke uitdaging.”

Dan moet je na een paar trainingen besluiten

“Kreeg toch wel het idee dat ik daar verder kon groeien dan bij Vovero. Volley Zuid dames 1 speelt promotie klasse en hebben vorig seizoen net de 3e divisie niet gehaald. Het team waar ik ga spelen is zeker ook een leuk team waar ook Milon (van Seventer red.) speelt. Eigenlijk merkte ik toch wel een beetje, na wat trainingen, aan een uitdaging toe te zijn en die denk ik bij Volley Zuid te vinden.”

Tot nu toe Vovero

“Ja, ik heb mijn hele leven bij Vovero gespeeld. Mijn ouders speelde allebei volleybal en dan was het zo dat ik op de tribune werd gedropt bij de toen nog jonge Madelon (Spee huidige trainster dames 1 red.) en Marijke ( Blasman spelverdeelster dames 1 / trainster jeugd red.) Later toen ik een jaartje of 5 misschien 6 was ging ik zelf ook op volleybal. Gelijk mee op kamp als jongste lid en bij de mini’s heel veel lol gehad met vriendinnetjes. En geloof me toen kon ik echt niet goed volleyballen. En in de C- jeugd een hoop van die giechel meisjes. Tycho was toen onze trainer, we verloren alles. Later ging Marijke Blasman zich er ook mee bemoeien. Toen ik 13 was kwam de toenmalige trainer van dames 1 bij ons kijken en vroeg of ik met dames 1 wilde meetrainen. Sharon (Breukel red.) werd ook gevraagd, die speelde toen bij de jongens wegens gebrek aan jongens. En zo kwamen we als twee onderdeurtjes meetrainen bij dames 1. Vanaf die tijd altijd bij 2 teams getraind. In het begin durfde we de wedstrijd niet eens in. Die vrouwen sloegen hard dat wil je niet weten. Al snel werd ik toch goed in het spelletje en speelde ook altijd 2 wedstrijden zeker 7 tot 8 sets. Bij het meisjes team boekte we steeds meer successen en werden 3 keer kampioen. Ik weet nog in de brugklas zat onze hele team in de zelfde klas. Daarom was schoolvolleybal nooit saai bij ons. Op een gegeven moment werden we te oud voor de meisjes en gingen Sharon en ik naar dames 1. Daar speel ik nu alweer een jaar of 3 tot 4.

Volleybal met de paplepel ingegoten

“Met een vader als sportleraar en een vader en moeder die alle twee zelf ook volleybal hebben gespeeld kan je niet anders verwachten. Meiden waar ik nu mee heb gespeeld waren vroeger op de tribune babyoppas. Als dat geen paplepel is.”

Wat verwacht je bij Volley Zuid en wanneer is je seizoen geslaagd

“Mijn seizoen is geslaagd als ik gewoon elke zaterdag een lekker balletje kan slaan, terwijl mijn tegenstanders het zo moeilijk mogelijk maken. Verder te groeien en nog veel bij te leren van nieuwe ploeggenoten en trainer. Ik ben gelukkig met kleine dingetjes. Maar kampioen met Volley Zuid zou mooi zijn.”

Tot slot

“Ik ga jullie nog vertellen dat volleybal een onwijs toffe sport is en dat er veel meer bij komt kijken dan dom tegen een bal rammen. Iedereen moet het eens proberen. Hoogte punten bij Vovero! Ach jeej te veel om op te noemen! Al die 13 jaren waren één groot hoogte punt! Maar als ik dan toch één hoogte punt moet noemen zijn het de vrienden die ik er aan over heb gehouden! Bedankt Marijke, Madelon, Moniek, Petra, Sharon, Leonie, Maartje, Lianne, Floor, Heleen, Jolanda, Sophie, Tycho, Allanah, Daphne, Melissa, Nikki, Femke en iedereen die mij heeft aangemoedigd tijdens wedstrijden!”

• < Vorige
• Volgende >