De International Swimming League, ook wel de ISL genoemd, is een nieuwe zwemcompetitie dat wil zeggen opgericht in 2017. Al weer een jaar of vier geleden en bezig aan het derde seizoen. De ISL is ’s werelds eerste professionele zwemcompetitie gebaseerd op teams. In totaal zwemmen tien teams uit verschillende continenten in zes weekenden (do t/m zo) tegen elkaar om via play-off uiteindelijk, met vier teams, te strijden om het kampioenschap. De ISL is opgericht om de zwemsport aantrekkelijker te maken vooral voor het publiek en is een écht ‘show-event’, waar alleen de echte toppers aan de start staan.
Het is commercieel vol show met lichten en veel rook. Even iets anders dan de zwemwedstrijden die normaal worden gehouden. Natuurlijk gaat het ook om snelle tijden, maar uiteindelijk krijg je punten voor de klassering. De zwemmers kunnen ook strafpunten oplopen als ze de gestelde tijd niet halen. Of de winnaar kan ook nog punten stelen als er marges worden overschreden. Er zijn ratings waar de waarde van zwemmers en zwemster wordt aangegeven. Een hulpmiddel om de krachtsverhoudingen te kunnen zien. Omdat er 4 teams te gelijk in competitie zijn is het tussendoor wel lastig om een goede rangschikking te kunnen zien.
Elk team heeft 2 atleten in het water en de snelheid waarmee het programma wordt afgewerkt is hoog. Het kan zijn dat er maar kort tijd zit voor de zwemsters om aan de volgende onderdelen deel te nemen. Tactisch komt er ook nog wel wat kijken voor coaches, belangrijk voor het behalen van de punten. Het credo is dan ook. Niet al je kruit verschieten, maar punten halen waar je sterk bent de juiste zwemster inzetten en vooral geen strafpunten oplopen. Een ploeg bestaat uit maximaal 28 deelnemers (14 vrouwen en 14 mannen), die niet altijd en overal worden ingezet.
Maaike de Waard is dit seizoen lid van Cali Condors, een met Amerikaans saus overgoten team wat de thuisbasis heeft in San Francisco. Maaike is vooral naar de ploeg gehaald voor haar specialiteit de 50 rug en 50 vlinder in zowel individueel als ook in 4 X 50 meter wisselslag. Inmiddels wordt Maaike ook ingezet op de vrije slag. Nieuw voor de zwemsters zijn de ‘Skins’ wedstrijden. En afvalrace, startten met 8 atleten waarna de laatste 4 afvallen na 3 minuten rust nieuwe start met 4 waar er weer 2 afvallen en na weer 3 minuten rust de finale. Jesse Puts was de andere Nederlander in het team van Cali Condors. Het team van Maaike de Waard was kanshebber voor de titel. In een bloedstollende finale won uiteindelijk Energy Standard en werd het team waar Maaike de Waard deel van uitmaakte, Cali Condors, tweede. De Condors begonnen als tweede aan de tweede finale avond en konden uiteindelijk de titel van 2020 niet prolongeren. Een disqualificatie op de eerste finale avond kon niet meer recht worden gezet. Wedstrijden in de ISL blijven spannend tot de allerlaatste race. De wedstrijden kennen daarvoor een Jackpot time, d.w.z. als de winnaar een grotere marge haalt op zijn tegenstanders dan van te voren is bepaald, door de organisatie, krijgt hij of zij de punten van die zwemmer. Dat kan oplopen tot enkele tientallen punten als de verschillen echt groot zijn. Een heel andere manier van wedstrijden zwemmen met veel spektakel en strijd op het scherps van de snede en in een waanzinnig hoog tempo. Of dit de toekomst is?
Maaike over de International Swimming League
“De ISL was erg leuk om aan mee te doen. Je leert nieuwe mensen kennen en daar zwem je MEE en niet TEGEN. Dat is wel echt anders, je zit met je "natuurlijke" concurrenten in een team en dus zwem je met hen voor je team. De ISL wedstrijden duren ook 2 dagen/sessies, daarin worden bijna alle afstanden gezwommen. Er is van elke afstand maar 1 serie dus het gaat erg snel voorbij. Je hebt binnen 2 uur het programma erop zitten voor de dag. Doordat het maar 1 sessie per dag is (niet zoals gewoonlijk een serie en een finale) is het ook beter te doen om zo vaak achter elkaar te zwemmen. Anders is het bijna niet vol te houden. 
Ik ben bij de Cali Condors gekomen door mezelf op te geven voor de ISL draft. Hier kon iedereen die aan bepaalde limieten voldeed, zich voor aanmelden. Elk team kon vanuit hun team van vorig jaar 12 mensen "houden", en de rest ging ook de draft in. Hierna konden er ongeveer 16 nieuwe personen uit de volledig draft worden gekozen. Het team dat vorig jaar als laatste was geëindigd mocht nu als eerste kiezen en had dus het meeste kans op de beste zwemmers. In de eerste ronde van het kiezen, ook wel de rookie picks genoemd, mocht ieder team 1 persoon kiezen. De Cali Condors hebben mij toen gekozen. Het is gek om opeens in een ander team te zitten. Normaal zit je met al je landgenoten in een team, en nu ontmoette je allemaal nieuwe zwemmers. Ik vond dit wel echt heel leuk, natuurlijk blijf je een beetje in contact met de "thuisteamgenoten" om ze zo maar even te noemen, maar je bouwt ook een hele leuke band op met nieuwe zwemmers die je normaal alleen als concurrent had gezien. We begonnen de ISL in Napels, hier werden de voorrondes gehouden. Vier wedstrijden verdeeld over 4 weken. Wij hadden 3 keer in het weekend onze wedstrijd en de laatste week op donderdag/vrijdag. Tussendoor heb ik wel gewoon doorgetraind. Ook omdat ik eigenlijk net terug kwam uit Tokyo (Olympische Spelen, red.) en er ook nog andere wedstrijden op de planning stonden. De wedstrijd werden dus ook een beetje als trainingen gezien.
Na de 4 weken stonden wij gedeeld 2e en gingen we dus door naar de halve finale, deze werd in Eindhoven gehouden! Super leuk om zo’n groot toernooi in eigen bad te kunnen zwemmen. Het was ook fijn om een "thuiswedstrijd" te hebben aangezien ik aardig wat gereisd heb en dus niet zo veel thuis ben geweest. De halve finales duurde 3 weken, en dit waren 3 wedstrijden. Aan het eind van deze 3 weken was er weer een ranking en gingen de beste 4 teams door naar de finale, die een week later ook in Eindhoven werd gehouden. Bij de Cali Condors zitten veel goede mensen, het was algemeen bekend dat dit wel een goed team zou zijn. Maar dat geld ook voor Energy (de winnaar van dit seizoen) en London. het was van te voren dus nog niet duidelijk wie er zou gaan winnen. 
We hebben inderdaad verloren en eigenlijk door de DSQ, anders hadden we misschien wel gewonnen de volgende dag, omdat we door de DSQ wel aardig wat punten miste. Wat er gebeurde: daar zijn we het allemaal niet helemaal over eens. Er is gedist op het feit dat iemand niet met 2 handen aan heeft getikt, terwijl dit wel moet. Maar de zwemmer waar het om ging had niet het idee dat dit was gebeurt, en als je de beelden terug kijkt, is hier ook niets van te zien, en zie je eigenlijk gewoon dat er met 2 handen aan wordt getikt. Hierop verliezen is wel echt zuur. Ik had niet verwacht dat ik er van zou balen, maar op zo’n manier verliezen is echt niet leuk. Het programma moet heel zorgvuldig worden ingevuld. Omdat de wedstrijd maar 2 uur duurt, gaat het heel snel achter elkaar. Je kan dus moeilijk al je favorieten afstanden zwemmen, omdat er gewoon weinig tijd tussen zit. Het is dus goed dat alle nummers worden verdeeld, en er wordt gekeken hoeveel rust er tussen zit. De skins waren het toetje van elke wedstrijd. Heel leuk en spannend om te zien, en heel vermoeiend om te zwemmen. Maar wel echt heel leuk! Je voelt dat heel te team achter je staat, en dat doet echt wat met je. Op zich komt de echte vermoeidheid/pijn pas na alle skin races, dus dat helpt wel om in je achterhoofd te houden en dus gewoon door de pijn heen te pushen. Ik vond het wel heel leuk dat ik deze 2 keer mocht zwemmen. Een hele ervaring rijker! Het is zeker voor herhaling vatbaar. In welk team dat gaat worden is altijd nog even afwachten, maar ik vond het echt een hele leuke en waardevolle ervaring!”
Sponsor Maaike de Waard
