Dat Mark ten Hoeve uit het juiste hout gesneden was, om succesvol te zijn in de motorsport, werd al heel snel duidelijk. Na een min of meer mislukte opstart in het eerste jaar, waar vooral het aangeleverde materiaal het liet afweten, begon Jaap ten Hoeve, de vader van Mark, een eigen raceteam. Naast Mark had inmiddels ook Erwin, het jongere broertje van Mark, zijn eerste schrede in de motorsport gezet.
Als vader Jaap dan ook weer besluit tot aanschaf van een motor, om eerste instantie met zijn jongens mee te kunnen trainen en later ook weer aan wedstrijden deel te nemen, is de eerste stap naar een professioneel raceteam gezet.
Deel twee van de Mark ten Hoeve story
In 2005 Nederlands Kampioen in de Supermoto
Op 20 jarige leeftijd was Mark ten Hoeve kampioen van Nederland in de supermoto klasse bij de jeugd. In de SuperMoto mag je vanaf je 15 jaar meerijden bij de senioren maar ook nog tot je 21 jaar meerijden bij de jeugd. Mark reed gewoon tussen de grote motoren mee, maar dan wel een eigenklassement. Het was een groot succes voor het Ten Hoeve KTM SuperMotoTeam. Ook broertje Erwin liet zich van voren zien in dat kampioenschap en eindigde op een fraaie tweede plaats. Het kampioenschap viel onder de MON (Motorsport Organisatie Nederland). Na het succes in het Nederlands Kampioenschap bleef het Ten Hoeve SuperMoto Team nog een jaartje bij de MON organisatie rijden maar stapte uiteindelijk toch over naar de KNMV, die ook steeds meer SuperMoto wedstrijden ging organiseren. Best wel een grote overstap. "Eigenlijk had mijn broer Erwim meer talent dan ik. Hij stapte op zo'n grote motor en reed gelijk oer hard met dat ding. Hij ging ook een klasse hoger rijden dan ik. Ik moest het toch een beetje hebben van de offroad delen, op het cross gedeelte. Daar moest ik de winst halen. Eigenlijk had ik gewoon het nakijken. Erwin kon ook heel goed overbrengen wat hij technische voelde en merkte, daar was ik wel wat minder in. We reden best nog veel top tien plaatsen, ook in het 'Nederlands Kampioenschap'. En niet vergeten bij de KNMV was het niveau wel een stuk hoger. Ik was een jaar 8e, een jaar 15e in het kampioenschap van Nederland. Ook nog een keertje 7e. Ik was er ook nog een jaartje tussenuit voor mijn gezondheid. Een zware buikoperatie hield me toen aan de kant. We hebben een aantal jaren met vier man in het team gereden. Mijn vader was druk met de organisatie en sleutelen zodat hij niet veel wedstrijden heeft gereden. John Mooiman en Wayne van der Schild waren ook een paar jaar bij ons in het team. Het was toch wel een mooie tijd en meerijden in de top van Nederland is toch wel iets waar ik stiekem een beetje trots op ben."
Promoten voor KTM
"Mijn vader had veel contacten met KTM en we kregen de motoren vaak door KTM geleverd. We hebben best geprobeerd wat terug te doen voor de motorsport en KTM in het bijzonder", vertelde Mark nog. "Op Motor Rai had mijn vader al contacten gelegd met KTM en die hadden onze prestatie ook wel gezien. Zij wilde wel een motor ter beschikkingstellen en wij moesten dan bij allerlei motorevenementen wat reclame maken voor de sport en KTM. We hebben best veel van die evenementen gedaan. En het was een motor waar we ook gelijk de wedstrijden mee konden rijden. Tijdens de wedstrijden kregen wij dan weer de steun van KTM. In die periode waren we het grootste privéteam. We hadden ook wel sponsors maar motorsport is niet de goedkoopste hobby", vertelde Mark ten overvloede nog en wij kunnen ons daar wel een voorstelling van maken.
We wilde er een drieluik van maken maar het verhaal van Mark ten Hoeve is nog lang niet verteld. We hebben nog het wereldkampioenschap georganiseerd door RedBull. De demo's op Koninginnedag en het laatste seizoen waar Mark ondanks de prima klassering, met een eerste, een tweede en een derde plaats, in strijd was met Nicolas Decaigny om de koppositie in de eindrangschikking, het niet meer op kon brengen om naar de wedstrijden te gaan. Decaigny werd vorig seizoen kampioen en Mark liet 7 wedstrijden lopen. Na de crash van broertje Erwin steeds vroeger voor de bocht ging remmen en naarmate hij ouder werd ook steeds meer ging nadenken over de sport en de risico's. Niet dat het gevaarlijker werd, maar het onbezonnen ging er in de loop van de jaren wel een beetje vanaf.
Binnenkort deel drie.